Sama hver trúarskoðanir manns eru, allir þekkja nafnið Jesús Kristur. Það er mikið safn af sögum og ævintýrum sem kennd eru við þessa táknrænu persónu, en var ein af sögunum af ferð Jesú til Japans til forna? Samkvæmt þjóðsögum afskekkts fjallaþorps í norðurhorni Japans kom Jesús Kristur ekki aðeins til Japans heldur fann hann þar sinn síðasta hvíldarstað. Samkvæmt þessari sögu dó hann ekki á krossinum við Golgata. Vegna þess að þú efast yfirleitt um það skulum við skoða þessa undarlegu sögu betur.

Þorp sem heitir Shingõ er falið í fjalllendi Aomori-héraðs í norðurhluta Japans. Þetta er lítið þorp sem aðeins er búið með 2 manns, aðallega bændur sem lifa einföldum dreifbýlisstíl. Flestir íbúanna á svæðinu eru stranglega búddistar eða shinto, með aðeins einn kristinn mann, það eru engar kirkjur að sjá. Reyndar, af 632 milljónum manna í Japan, þá kallar aðeins 128% sig kristna. Þetta veldur enn meiri ruglingi þegar slík goðsögn um mikilvægustu kristnu persónuna hefur átt rætur sínar að rekja.

Það er erfitt að ímynda sér að af öllum þeim stöðum í heiminum sem Jesús Kristur fór hafi hann haldið til þessa syfjaða fjallaþorps í Japan.

Jesús og Japan

Samkvæmt staðbundnum sið kom Jesús til Japan þegar hann var 21 árs og bjó þar í tólf ár, þekktur í Nýja testamentinu sem „týndu árin“. Hann er sagður hafa komið hingað til að læra guðfræði og lenti fyrst í Japan á stað sem kallast Amanohashidate. Þetta var höfn á vesturströndinni. Við komu hans lærði Jesús Kristur hjá meistara guðfræðinnar á Fuji-fjalli. Hann lærði hér um trúarbrögð, heimspeki, japanska tungu og menningu. Sagt er að Jesús sökkti sér algjörlega í japanskan lífsstíl meðan á dvöl hans stóð. Námið hélt áfram til 31 árs aldurs, þá lauk hann langri ferð aftur til Júdeu. Þar sagði hann frá framandi ævintýrum sínum í þessu dularfulla, austurlenska landi, sem hann kallaði heilagt.

Jesús Kristur í hefðbundnum japönskum kjól

Á þessum tímapunkti verður sagan enn furðulegri. Samkvæmt goðsögnum var Jesús dæmdur til krossfestingar þegar hann kom aftur til heimalands síns en honum tókst að skiptast á honum við Isukiri bróður sinn sem fórnaði sér fyrir hann. Samkvæmt hefðbundinni sögu var það Isukiri frekar en Jesús Kristur sem var krossfestur. Jesús flúði sjálfur aftur til Japans og bar aðeins hárið á Maríu mey og afskorið eyra fordæmda bróður síns. Eftir erfiða ferð um frystarland Síberíu kom Jesús til japönsku borgarinnar Hachinohe. Hann ferðaðist síðar til nærliggjandi þorps Shingō.

Daitenku Taro Jurai

Í útlegð í Shingo var Jesús þekktur sem Daitenku Taro Jurai og er sagður hafa tileinkað sér einfalt líf hvítlauksbónda sem hjálpar bágstöddum. Hann kvaðst meira að segja kvæntur bóndadóttur að nafni Miyuko og eignaðist með henni þrjú börn. Sagan heldur áfram að segja að Jesús lifði langa og hamingjusama ævi í þessu fjallaþorpi og lifði 106 ára aldur.

Þegar hann dó var lík hans grafið á hefðbundinn hátt á þeim tíma. Líkið var afhjúpað efst á hæðinni í fjögur ár og eftir það voru bein þess bundin og grafin í gröf sem enn er að finna í þorpinu í dag. Eyrun Isukiri bróður Jesú og hárstrengur Maríu meyjar voru einnig sagðir grafnir í nágrannagröfum. Enn þann dag í dag búa afkomendur Jesú í þorpinu en frægasta þeirra er Sawaguchi fjölskyldan.

Grafhýsi Jesú Krists í þorpinu Shingo

Öll þjóðsagan um dvöl Jesú í Japan virðist fáránleg, fáránleg og kannski guðlastandi, en í gegnum árin hafa komið fram margar sannanir sem styðja þessa sögu. Bent var á að sumir af hefðbundnum fatnaði á svæðinu væru toga, svo sem herrafatnaður, sem væri frábrugðinn öðrum japönskum fötum, svipað og kimonó kvenna, sem virðast líkjast fötum í biblíulegri Palestínu frekar en Japan.

Að auki voru sumar fornar hefðir á þessu svæði með aðra hluti sem eru taldir úr sögunni. Til dæmis að klæðast börnum í prjónum körfum, klæða þau í kjóla þar sem svipuð stjarna og Davíð var útsaumuð og merkja kross á enni. Jafnvel svæðisbundin mállýska hefur samband við landið helga, sum orð minna meira á hebresku en japönsku. Jafnvel nafn þorpsins var einu sinni Herai, svo það var ótrúlega svipað og japanska orðið yfir hebresku - Hebrai. Að auki hefur verið sagt að margir þorpsbúanna hafi örugglega haft útlits andlit og jafnvel blá augu, þó að við horfum fram hjá því að Jesús hafði vissulega ekki blá augu. Þetta var talið merki um að þau væru hugsuð frá öðrum en japönskum uppruna.

Takenouchi skjöl

Kannski er þekktasta sönnunin nákvæmlega hvernig öll þjóðsagan varð til. Söfnun skjala, þekkt sem „Takenouchi skjölin“, var sögð umrituð úr bréfi sem fannst á svæðinu árið 1936 og er frá tíma Jesú. Skjalið innihélt texta sem sagðir eru handtaka síðasta vilja og vitnisburð um Jesú Krist auk hugleiðinga um líf hans í Japan. Að sögn voru skjölin umrituð fyrir um 1500 árum frá jafnvel eldri skjölum og bókrollum og síðan geymd í kynslóðir af Takenouchi fjölskyldunni áður en þau voru loks gefin út árið 1800.

Eftirgerð Takenouchi skjala

Þessi skjöl, þótt þau séu áhugaverð, eru almennt talin svik. Þeir voru sagðir framleiddir af einhverjum sem skrifaði upprunalegu japönsku útgáfuna af textanum og lýsti sig „kosmócheolog“ að nafni Wado Kosaka. Þetta er maður sem seinna reyndi að hafa samband við UFO í sjónvarpi á landinu, þannig að kannski væri hægt að taka allt sem hann framleiddi með saltkorni.

Upphafleg skjöl hurfu að sögn

Sú staðreynd að frumskjölin hurfu að sögn í síðari heimsstyrjöldinni eykur á efasemdirnar. Sem stendur er almennt talið að þessi skjöl hafi verið framleidd og einn prófessor við Kyoto háskóla að nafni Toji Kamata gerði jafnvel athugasemd við að hann teldi þau svik. Engu að síður eru til aðrar flettur sem uppgötvuðust hér. Þessar skrár segja frá Jesú og dvöl hans í þessu fjallaþorpi.

Upplýsingatafla við gröf Jesú.

Sem stendur er meint grafhýsi Jesú, hár Maríu meyjar og eyra yngri bróður Jesú eftir í Shingō. Grafhýsið sjálft, þekkt í Japan sem „Kurisuto no Haka“, eða bókstaflega gröf Krists, er á hæð með verulegum krossi. Gröfin með öðrum minjum er enn nálægt. Í þorpinu eru þeir með eftirmyndir af Takenouchi flettunni, þar á meðal ensku þýðingu þeirra, sem lýsir lífi Jesú. Reyndar er heilt safn í þorpinu, kallað „Museum of the Legendary Christ“, tileinkað sögunni um Jesú í Japan, sem er nálægt gröfunum sjálfum. Safnið sér um eftirgerðir af Takenouchi skjölum og ýmsum öðrum minjum sem tengjast þjóðsögunni um Jesú.

Hingað koma margir pílagrímar

Margir forvitnir koma sem stendur hingað og komast til þessarar fjarlægu borgar í um það bil 3 tíma með lest frá Tókýó. Þeir koma hingað til að sjá meinta gröf Krists með eigin augum. Talið er að um 20 slíkir pílagrímar komi hingað á ári hverju. Pílagrímar koma annað hvort af raunverulegri trúarþrá eða af eingöngu sjúklegri forvitni. Það er líka hátíð á hverju vori, kölluð 'Kristur hátíð', þar sem konur í kimonóum dansa við gröfina og syngja.

Hátíð við gröf Jesú

Í nokkuð furðulegum atburðarás kom Eli Cohen sendiherra Ísraels hingað árið 2004 og gaf safninu veggskjöld skrifað á hebresku. Þetta minnti á samband Jerúsalem og þorpsins Shingo. Síðan var veggskjöldurinn kallaður táknrænn staðfesting á vináttu, frekar en raunverulegur stuðningur eða viðurkenning á dvöl Jesú í samfélaginu.

Skjöldur tileinkaður sendiherranum

Það er frekar furðulegt hvernig þessi goðsögn festist svo í þorpinu Shingo í Japan. Þorpið er aðallega Shinto og það er aðeins einn kristinn. Meintir afkomendur Jesú sem enn búa hér eru jafnvel ekki kristnir. Hvað goðsögnina sjálfa varðar er ekki ljóst hversu sönn hún er. Leifarnar í gröfunum eru taldar heilagar og voru því ekki gerðar tiltækar fyrir neina DNA greiningu ef einhver var raunverulega grafinn þar. Hvort sem þú trúir þessari goðsögn eða ekki, þá virðist sem þorpið Shingo eigi rétt á því að vera tilnefndur sem síðasti hvíldarstaður Jesú Krists, sem mun halda áfram að vekja forvitni okkar um nokkurt skeið.